Welkom


Welkom op het blog van Neintje.

Ik blog over onze leesclub Doris.

Wij zijn een groep vrouwen, die ongeveer vijf keer per jaar bij elkaar komt, om samen een gelezen boek te bespreken. De eerste keer bespraken wij Alfred & Emily van Doris Lessing op 26 september 2008. De naam Doris was een werktitel. Zolang er niemand met een voorstel komt voor een andere titel noem ik onze leesclub nog steeds zo.

De samenstelling van de groep is in de loop van de tijd wat veranderd. Soms haakt er iemand af, soms komt er iemand bij. Momenteel zijn we met zijn vijven, Marjoleine, Marianne, Calista, Saskia en Nini.


Sinds 2014 zijn wij helaas opgehouden te bestaan als leesclub.



Home | ZomaarVintage


                       Alsof het voorbij is


Verslag van onze bijeenkomst van 12 april 2013.



"Het leven is niet alleen optellen en aftrekken. Er is ook de accumulatie, de vermenigvuldiging, van verlies, van mislukking."


Een prachtig  boek.
Door Saskia ingebracht, omdat ze het van de vertaler heeft gekregen.

Wegens tijdgebrek geen eigen verslag. Ik verwijs naar diverse sites , waar je een kort verslag van de inhoud kunt lezen.

·         http://deleesfabriek.nl/2013/03/alsof-het-voorbij-is-julian-barnes/

In ieder geval: verrassende wendingen in  het tweede deel.

We hebben het allemaal met zeer veel genoegen gelezen. Helaas miijn aantekeningen met beoordeling  en cijfers kwijtgeraakt. M.i. kwamen we gemiddeld zeker op een 8 .
Dit boek is een mooi contrast naast ons vorige gelezen boek .Laat goed zien, hoe je ook met weinig woorden een heel leven kunt schetsen en heel veel kunt zeggen. 
Een verrassend einde en onze complimenten aan de vertaler: Ronald Vlek.


De volgende keuze:

De lessen van mevrouw Lohmark van : Judith Schalansky.


     



op 31 mei bij Nini



Vader gesigneerd !

Vader gesigneerd !!


Gisteravond een interview bijgewoond bij boekhandel Scheltema in Amsterdam.
Arjan Peters interviewt Karl Ove Knausgard over zijn autobiografische roman Min Kamp.
Karl Ove is in  Nederland vanwege de Boekenweek en het verschijnen van deel 3, Zoon.



Ontspannen interview van Arjan Peters. Hoewel je al veel van hem hebt gezien en gelezen, is het toch heel bijzonder om hem in levende lijve te horen en te zien. Hij leest o.a een stuk voor uit het deel Zoon in het noors, en dit wordt later door Arjan in het nederlands gelezen. Een mooi en ontroerend stukje over zijn gevoelens en ervaringen als 6-jarige. Op verzoek van Arjan zingt Karl Ove  "Come Together " van The Beatles zoals hij dat als 12-jarige zong. Schitterend.
En natuurlijk je boek laten signeren. Omdat ik deel 2 en 3 op de e-reader lees, valt daar niet zo veel aan te signeren (helaas een klein nadeeltje van de e-reader). Maar ik heb Vader meegenomen en laat dit signeren.

Even een babbeltje over Noorwegen en een foto'tje erbij. Leuk!


                         
p.s. na afloop zei Ton: boeiend, maar nu weet ik ook weer waarom ik gestopt ben met het boek.!


                                            LIEFDE

                                                                                                                   9 FEBRUARI 2013


“want o, hangt de lucht dan niet vol piepkleine regenpartikeltjes die zich niet alleen als een film aan huid en wol, metaal en hout hechten, maar ook het licht rondom reflecteren zodat in het grijs alles glittert en glimt?”


Een geweldig boek, vinden we allemaal.
Nini, Saskia en Marianne hebben Vader, deel  1 van de 6 delige serie “Mijn Strijd”, al gelezen, Marjoleine gaat het ook lezen. Soms even lastig, als we er over praten. We willen niet te veel erover praten, omdat Marjoleine het nog gaat lezen’

Karl Ove beschrijft het dagelijkse leven van hemzelf, zijn gezin, vrienden en familie. Minutieus worden dagelijkse gebeurtenissen, gesprekken opgeschreven. En het is nog leuk om te lezen ook.
Sommigen herkenden veel dingen van zichzelf bij bepaalde gevoelens en gebeurtenissen. Ja, dat heb ik ook, of dat zou ik ook zo gedaan hebben. We verbazen ons erover, dat iemand zo openlijk en minutieus zijn leven kan opschrijven, vertellen eigenlijk.

Liefde begint met een uitstapje van Karl Ove, Linda en hun drie kinderen naar een pretpark. Ze wonen  in Malmö. Uitgebreid wordt een verjaardagsfeestje van een crèche kindje beschreven. Terloops gaat hij over naar zijn Stockholm tijd en daar gaan de volgende paar honderd bladzijden over. Het is de tijd waarin, waarin hij Linda leert kennen. Karl leeft gescheiden van  zijn eerste vrouw, Tonje. Hij vindt zichzelf een mislukkeling; hij worstelt  met het schrijven. Is al twee jaar met een “roman” bezig, wat maar niet lukt.

Hij wisselt de dagelijkse gebeurtenissen prachtig af met zijn filosofische bespiegelingen. Ineens zit je in een verhandeling over een schrijver en na een paar bladzijden gaat hij weer verder met waar hij gebleven was te vertellen. Hij zit elke dag een uur aan de telefoon met zijn vriend Geir; dan wordt er gefilosofeerd over boeken, schrijvers, maar ook over de dagelijkse gebeurtenissen en wat dat met je doet. Geir kent hij van  vroeger uit Noorwegen  en woont nu in Stockholm.

Hij verhaalt uitgebreid over een oudejaarsavond met vier  vrienden. Ze komen allemaal met zeer persoonlijke verhalen.  En ondertussen, grijpt hij ook weer verder terug in de tijd en vertelt over zijn begintijd in  Stockholm en hoe hij Linda heeft leren kennen op  een cursus voor Scandinavische debutanten.  Als hij in Stockholm gaat wonen komt hij haar weer tegen. Karl Ove schrijft over zijn onzekerheden, zijn gevoelens voor Linda, wat zij van hem zal denken;  hij wordt een keer afgewezen door haar. Karl is hevig verliefd op Linda. Hij blijft het proberen, en als hij haar zijn liefde verklaart en ze voor het eerst echt gezoend hebben, valt hij zelfs flauw. Voor ’t eerst in zijn leven voelt hij zich gelukkig.Voor ’t eerst in zijn leven voelt hij zich gelukkig. Hij zegt er over: Toen Linda in mijn leven kwam “ging” de zon op, Hij wordt ook steeds vrolijker.

Tijger, tijger

  10 november 2012                     

Boek       " Waar hield zijn invloed op en waar begon mijn eigen ik?"         



We kwamen bijeen op de nieuwe woonstek van Calista.  Marianne was er niet bij.
Eerst even een “rondje huis” gedaan en daarna om tafel.  Wat vonden we ervan?
 
Ontluisterend, heftig, erg, verdrietig, afschuwwekkend en meelijwekkend.

Met gemengde gevoelens gelezen. Soms ook met weerzin. Wil ik dit allemaal wel weten?
Margaux wordt het slachtoffer van de pedofiele Peter. Vanaf de leeftijd van 7 jaar tot in haar puberteit heeft zij intensief contact met hem. Het is wel  begrijpelijk hoe hij zijn slachtoffer in heeft kunnen palmen. Haar thuissituatie is niet ideaal en vrienden heeft ze niet. Een ideaal slachtoffer dus.    Peter geeft haar alle liefde en aandacht . Dat is precies wat Margaux thuis niet krijgt. Ze leven in een soort isolement, scheppen een eigen sprookjes wereld, waar verder niemand  toegelaten wordt. Peter maakt haar op subtiele wijze afhankelijk van hem, weet haar stap voor stap ervan te overtuigen om  steeds verder en zo kan hij jaren zijn gang gaan.


Wanneer Margaux in de puberteit komt en gaat studeren loopt de verhouding  op zijn eind. Peter wordt steeds depressiever en pleegt uiteindelijk zelf moord.
We verbazen ons over  hoe  het mogelijk is, dat het zo lang  door kon gaan en dat de omgeving daar niets van merkt. We constateren dat het eigenlijk onmogelijk is, dat niemand daar iets van gemerkt heeft  in de directe  omgeving. De uren dat zij samen doorbrachten in de kamer van Peter en de vele uitstapjes, die zij samen maakten.  Het was ook niet de eerste keer, dat Peter zoiets deed, hij was er zelfs voor veroordeeld.  


Algemeen oordeel: 
Het leest makkelijk, vlot geschreven, maar geen literair hoogstandje; erg beeldend, soms zelfs filmisch beschreven. Goed om te lezen over de pedofiele praktijk van binnenuit, beschreven vanuit de beleveniswereld van het slachtoffer. 


Het einde van het boek valt wat tegen. Margaux  gaat studeren;  maakt ineens vrienden en krijgt een relatie met een leeftijdsgenoot.  Dat gaat ogenschijnlijk erg makkelijk.  In verhouding met de rest van het verhaal wordt dit erg summier behandeld. Het geheel is dan wat rommeliger.
We geven als cijfer 2 maal een  7,5, en een 7.

http://weblog.eci.nl/blog/geen-categorie/interview-met-margaux-fragoso/  interview met Margaux Fragoso



Het nieuwe boek, door Marjoleine met zorg uitgekozen en onthuld: 

  

 Liefde van Karl Ove Knausgård.!! 

 



Bespreking Sea House


"Een veld van bloeiende distels met pluis zo wit als dons"



Een klein gezelschap, we waren met zijn drieen, Marjoleine, Marianne en Nini.
Het boek in 1 woord:  lief, teder, rustgevend.
Iedereen vindt het een mooi boek, zit heel ingenieus in elkaar, "een boek met lijntjes", relaties staan centraal.
Toch hebben we wel wat aanmerkingen. Het einde was te makkelijk, het verhaal voelde niet als af, het boek had dikker moeten zijn. Soms kabbelde het maar voort, verdieping ontbrak. Het jodendom werd een beetje vaag gelaten. Natuurlijk zijn er de prachtige beschrijvingen van de omgeving; het voelde alsof  je er midden zat. Mooie poetische zinnen, en ook erg invoelend werd er over de kinderen geschreven.
Max is  een beetje droevige figuur, Lily is zoekende, Klaus schrijft liefdevolle brieven aan Elsa, maar toch vinden we hem niet zo'n aardige man. Elsa is een mooie vrouw, apart, ze gaat haar eigen gang.  Was ze wel echt gelukkig met Klaus?
We vonden het boek qua sfeer lijken op Het verhaal van een weduwe, dat zich afspeelt in Norfolk
Voor een uitgebreid verslag van het verhaal, zie de aparte pagina Sea House.
We geven als cijfer: een 7 , een 8 en een 8,5.


Calista was niet aanwezig, maar onthulde per mail de nieuwe boektitel:


Tijger, tijger  van Margaux Fragoso


"De lucht was van goud geworden"







Het is bijna zover. 11 mei Bespreking van Huis in Zee.



Hierbij alvast wat impressies. Foto's, boekomslagen, links.





http://theladylovesbooks.com/esther-freud/interview-with-esther-freud/


Tot volgende week, en niet vergeten mee te nemen: het "Weggeefboek".