Bespreking van het Negerboek

Het heeft even geduurd, maar hier is tie dan.
Het boek verhaalt over het leven van Aminata Dialo, Meena, die op haar achtste jaar uit haar geboortedorp, Bayo, gestolen en weggevoerd wordt. Dagenlang lopen ze , in een lange kettinggang, door het oerwoud, op weg naar de kust, waar ze verhandeld worden. De zware overtocht op het slavenschip over het grote water naar Amerika, South Carolina. Ze komen aan op Sullivan’s Island en Aminata wordt doorverkocht aan een eigenaar van een indigoplantage op St. Helena Island. Island. Aminata heeft veel geleerd van haar ouders zinnen schrijven en woorden lezen; ze spraken twee talen , het Fulfulde en Bamanankan . Haar moeder is vroedvrouw, neemt haar al vroeg mee naar bevallingen en zo leert zij heel vroeg het vak van vroedvrouw in de praktijk. Het zal haar later altijd van pas komen, net als haar talenkennis Op St. Helena Island, waar Aminata geheel uitgeput aankomt, ontfermt Georgia zich over haar. Zij leert Aminata de Engelse taal en het werk op de indigoplantage. Aminata komt ook weer de man tegen, waarop ze verliefd is geworden tijdens de overtocht. Chekura hielp eerst bij het transporteren van de slaven naar de kust, maar werd door de handelaren zelf ook op het schip gezet naar Amerika en als slaaf verhandeld. Ze trouwt in het geheim met hem en krijgt een zoon Mamadu. Als haar zoon tien maanden is wordt hij haar ontnomen en zelf wordt ze doorverkocht aan Salomon Lindo. Ze komt terecht in Charlestown en krijgt hier meer vrijheden. Salomon Lindo en zijn vrouw onderwijzen haar verder in het lezen en schrijven. Ze leest veel boeken en is nog steeds op zoek naar Afrika, ze wil de weg naar huis terugvinden. Ze krijgt ook kaarten van Afrika onder ogen, probeert haar geboortedorp op dekaart te vinden, maar dat staat er niet op. Ze leert de vorm van Afrika kennen en komt tot de conclusie dat men niets van Afrika weet. Salomon Lindo neemt Aminata mee op een reis naar New York, daar weet ze te ontsnappen en zich verborgen te houden voor Salomon Lindo. Ze heeft haar vrijheid opgeëist.



De negers leven in een aparte wijk in New York, Canvas Town, ze zijn wel vrij, maar het leven is zwaar. Aminata voorziet in haar onderhoud door haar werk als vroedvrouw. Ze geniet veel aanzien , geeft les in lezen en schrijven, verschaft kruiden als medicijn. Veel negers gaan aan het werk voor de Britten; er wordt hun bescherming beloofd, als zij de rebellen verlaten en de Engelsen helpen. Later trekken de Engelsen zich terug uit Amerika,” zonder negers , danwel ander bezittingen van Amerikanen mee te nemen” staat in het verdrag. Maar: het kan alsvolgt uitgelegd worden: negers zijn geen bezit van de Amerikanen. Als je als neger minimaal 1 jaar in dienst van de Britten bent geweest, ben je vrij. Alle negers , die daar aanspraak op maken worden geregistreerd in “ het Negerboek”. Wanneer je 1 jaar voor de Engelsen gewerkt hebt, ben je vrij, en kom je ervoor in aanmerking. Alle ingeschrevenen worden per schip naar Nova Scotia in Canada gebracht en zullen vrij zijn. Aminata krijgt het verzoek om alle gegevens te noteren in dit boek. Haar echtgenoot weet haar weer te vinden en ze krijgt het voor elkaar , dat hij ook verscheept wordt naar Nova Scotia. Van het vrij zijn op Nova Scotia komt niet veel terecht. Aminata vindt werk bij een drukker en bij een echtpaar, waar ze de huishouding doet. Ze blijkt ook weer zwanger te zijn en krijgt een dochtertje. Haar man heeft ze niet meer teruggevonden. Later blijkt zijn schip vergaan te zijn tijdens de overtocht naar Nova Scotia. Van het vrij zijn op Nova Scotia komt niet veel terecht.Tijdens een opstand tegen de Engelsen vlucht het echtpaar, bij wie Aminata werkt, en neemt haar dochtertje mee. Ze vindt haar niet meer terug. Er is een groepering in Engeland, de abolitionisten, die een einde willen maken aan de mensenhandel. De Engelsman John Clarkson komt naar naar Nova Scotia namens de Britse regering. Ze willen de negers, die trouw aan Engeland waren , een vrije doorgang bieden naar een nieuwe Britse kolonie in Afrika in Sierra Leone. Hij werkt samen met Aminata, die nog steeds terug wil naar haar geboorteland, en uiteindelijk vertrekken er schepen naar Afrika. Ze komen aan in Sierra Leone, waar de stad Freetown gesticht is door de Britse kolonisten. Na een paar jaar maakt Aminata eindelijk de tocht door het binnenland naar haar geboortedorp Bayo. Ze dreigt weer als slavin verkocht te worden, maar weet op ‘t nippertje te ontsnappen . Aminata wordt door de abolitionisten naar Engeland gehaald, waar ze als boegbeeld wordt gebruikt in de strijd voor de afschaffing van de slavenhandel. Uiteindelijk vindt ze hier haar verloren gewaande dochter weer terug na twintig jaar en sterft ze op hoge leeftijd.

Ieder een vindt het een prachtig boek. Vooral de eerste twee delen hebben indruk gemaakt. Het laatste deel was wat langdradig en soms wat gekunsteld. De hoofdstuktitels lijken raadselachtig, maar ze geven prachtig weer, waar het hoofdstuk over gaat. Er staan mooie aanduidingen voor afstand en tijd in het verhaal: mijn achtste regenseizoen, drie maankeringen, we liepen vele zonnen, drie regens, ze was drie regens jong, vier of regenseizoenen.
‘Het Negerboek’ heeft echt bestaan, daar heeft de schrijver zijn verhaal op gebaseerd. Het omslag: een kopie van een bladzijde uit ‘het Negerboek’ past goed. Het plaatje van het negerhoofd wat minder. Had mooier gekund.
Het Negerboek hebben we met plezier gelezen en krijgt een gemiddeld cijfer van 8,5 van ons. Er is commotie ontstaan over de titel van het boek. Die zou vernederend zijn. We zijn het daar niet mee eens. Om die reden heeft de Amerikaanse versie een andere titel gekregen.