Iedere dag, ieder uur

Eerst even bijpraten, daarna  “Iedere dag, ieder uur”  besproken.

Saskia is er niet bij, Grietje was ziek deze week ,maar komt toch even langs. En Marianne is voor ’t laatst vandaag.

Eerst een rondje : wat vind je ervan in een woord.  Ontroerend, adembenemend , poetisch, geraakt, niet geraakt.

Leuke  discussie gehad over de karakters uit het boek. Dora, Luka, Klara. Kon je je verplaatsen in de personages?  Twee vonden Luka niet aardig tegenover Klara.

Waarom doet hij zo tegen haar? De meningen waren verdeeld, drie waren helemaal voor Luka. Konden zich wel vinden in zijn handelwijze, in zijn opstelling tegenover Klara. Daar was ook een reden voor. De ander twee waren het daar niet mee eens.

Wat vind je van de titel? Toepasselijk?  Daar gaat het hele verhaal over.

In het eerste hoofdstuk vindt er een dialoog plaats tussen twee mensen, die elkaar na zoveel  jaar weer terugzien.  Je vraagt je af wat is hier aan de hand? In de volgende hoofdstukken worden de levens van Dora en Luka afwisselend beschreven. Vanaf hun eerste ontmoeting zijn ze gek op elkaar. Luka valt flauw en wordt door Dora wakker gekust. Ze zijn onafscheidelijk, hebben een geheime plek 0p de rotsen. Maar als Dora zes jaar is, komt daar abrupt een einde aan, als zij met haar ouders naar Parijs verhuist. In de daarop volgende jaren komen ze elkaar af en toe tegen. De eerste keer toevallig in Parijs. Ze worden verliefd op elkaar en willen altijd bij elkaar blijven.  Luka gaat eerst nog terug naar huis, maar laat niets meer van zich horen.

Luka is inmiddels getrouwd en heeft twee kinderen. Hij is niet gelukkig in zijn huwelijk. Dor a is toneelspeelster geworden.  Als ze af en toe bij elkaar zijn, zijn ze onafscheidelijk en is het weer zoals vroeger. Eigenlijk zijn ze altijd in elkaars gedachten geweest.

Ze zoeken elkaar in de loop der jaren een paar keer op, maar gaan tochaan ze steeds weer uit elkaar. Luka kan , wil niet kiezen. Hij houdt niet van Klara , maar ze heeft hem gewoon gestrikt en hem voor  een voldongen feit gezet. Toen hij uit Parijs terugkwam vertelde ze dat ze zwanger was en daarom trouwde Luka met haar.  Luka  geeft zijn schilderwerk op en gaat in het hotel van zijn vader werken. Hij is niet gelukkig, maar schikt zich in zijn lot. Hij is ook voortdurend in strijd met zichzelf. Het duurt ook lang voordat hij zich kan uitspreken tegenover Klara.

Aan het einde van het verhaal, hebben ze elkaar 16 jaar niet gezien. Ze vertellen elkaar over hun leven. Dora heeft een zoon, hij is zeventien jaar. Net zo oud als de jongste dochter van Luka.

Hun voorlaatste ontmoeting heeft Dora bewust gepland, ze is zwanger geworden van Luka en heeft in Parijs  haar zoon ter wereld gebracht. Hij is ook kunstenaar geworden, net als zijn vader. Inmiddels is Dora drie jaar getrouwd. Luka hoort nu ook voor ’t eerst dat hij een zoon heeft.

Luka heeft kort geleden gehoord, dat zijn oudste dochter niet van hem is.  Hoe wrang.  

Al pratende komen er steeds weer nieuwe dingen naar voren. Ieder kijkt er toch weer anders tegenaan. Eigen ervaringen werden door dit verhaal weer  naar boven gehaald en ook verteld aan elkaar.

Aan het einde komt Grietje er ineens achter, dat het eerste hoofdstuk  nummer 40 als titel heeft.  Daarna volgen  hoofdstuk 1, 2 etc. Het  laatste hoofdstuk is nummer 41 en het voorlaatste nummer 39. De dialoog waar het boek mee begint, hoort dus thuis tussen hoofdstuk 39 en 40.  Daar past het ook precies tussen.  Tijdens het lezen van het boek, grijp je ook af en toe terug naar het  eerste hoodstuk. Dat begrijp je dan ook steeds beter. En op het eind klopt het helemaal.   Maar…..   uit eindelijk gaan ze toch weer uit elkaar.  Voor sommigen zeer teleurstellend, want : GEEN HAPPY END.   

Mooi boek, goed geschreven,  poetisch. Soms onwerkelijk, slap verhaal, het raakte niet. Vlot verteld, in korte zinnen, het leest makkelijk.  Een klassiek liefdesverhaal in een moders jasje. En een knap debuut van de Kroatische schrijfster Nataša Dragnić

Cijfers:  een 7 en een half, 8 en een half , een  9, een  7 en een  7.

Het nieuwe boek, de  keuze van Grietje: : Het Negerboek van Lawrence Hill. 

Marianne heeft afscheid genomen, maar sluit niet uit, dat ze nog eens aanschuift. Je bent welkom!!

Volgende datum: 20 januari 2012!